Mieszkanie pod wynajem jako korzystna inwestycja
Wielu klientów często zaciągało w przeszłości kredyt indeksowany lub denominowany do waluty obcej, na kupno mieszkania w celu komercyjnym. Korzystali w ten sposób z comiesięcznego czynszu płaconego przez najemcę, który z kolei pokrywał ratę kredytu.
Sytuacja stała się mniej korzystna w momencie znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. W jednym momencie wzrosła miesięczna rata kredytu oraz kapitał do spłaty.
Szansa na uwolnienie się od umowy kredytu
Czy w takiej sytuacji kredytobiorca ma szansę na wygraną w sądzie i uwolnienie się od swojego kredytu? Z całą pewnością tak. Okoliczności mogą okazać się jednak nieco trudniejsze niż w sprawach „klasycznych” Konsumentów.
W przeszłości zdarzały się sytuacje, gdy sądy uznawały, że tego typu umowa kredytu nie jest umową na zaspokojenie osobistych potrzeb kredytobiorcy, ponieważ nie jest to umowa konsumencka.
Jeżeli kredytobiorca w takiej sytuacji powoływał się w pozwie jedynie na tzw. klauzule abuzywne (które chronią wyłącznie konsumentów), ryzykował przegraniem sprawy.
Status konsumenta
Należy zaznaczyć jednak, że stanowisko sądów, jakoby status konsumenta przysługiwał tylko w sytuacji gdy umowa dotyczy zaspokojenia osobistych potrzeb danej osoby lub jej rodziny (np. kredyt na cele mieszkaniowe rodziny), jest całkowicie błędne.
Zgodnie z przepisem art. 22¹ kodeksu cywilnego, za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.
Legalna definicja konsumenta wskazuje jedynie na konieczność braku bezpośredniego związku czynności prawnej z działalnością gospodarczą lub zawodową.
Brak tu informacji o warunku, aby umowa musiała zaspokajać osobiste lub rodzinne potrzeby kredytobiorcy. Jeśli osoba fizyczna decyduje się zakupić na kredyt mieszkanie na wynajem, to zakłada, że jest to inwestycja, która będzie przynosić określone korzyści.
Nie tylko nieruchomości
Podobna sytuacja może mieć miejsce, gdy dana osoba zdecyduje się na zakup określonych instrumentów finansowych lub np. dzieł sztuki. Nie jest to aktywność w ramach działalności gospodarczej, a jedynie lokowanie środków, inwestowanie, w celu uzyskania potencjalnych korzyści.
W przypadku, gdy mamy do czynienia z konsumentem, którego status może być odmiennie interpretowany przez niektóre sądy, dodatkowa argumentacja prawna może zwiększyć szansę na wygraną.
Nieważność umowy w oparciu o ogólne przepisy prawa
Poza argumentami bazującymi na klauzulach abuzywnych, warto powołać się na nieważność umowy na podstawie ogólnych przepisów prawa (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28.04.2022 r. II CZP 40/22).
W takiej sytuacji, gdyby nawet sąd nie uznał naszego Klienta za konsumenta, to powinien rozstrzygnąć również, czy zapisy umowy nie pozostają w sprzeczności z ogólnymi przepisami prawa. Jeśli sąd stwierdzi że tak, to bez względu na to, czy uznaje naszego Klienta za konsumenta czy też nie, powinien stwierdzić nieważność umowy.
Bezpłatna analiza Twojej sprawy
