Wielu Frankowiczów, którzy zdecydowali się na rozpoczęcie sporu z bankiem zastanawia się nad swoimi dalszymi losami. Co zrobić, gdy bank domaga się roszczeń wynikających z nieważności umowy kredytowej? Dlaczego otrzymałem wezwanie od banku, i czy zawsze oznacza to nadchodzący pozew? Dziś poruszymy te kwestie w kontekście sytuacji Frankowiczów oraz omówimy, jakie kroki należy podjąć, gdy bank decyduje się na działania wobec kredytobiorców CHF.
Otrzymałem wezwanie od banku - co robić?
Wielu kredytobiorców CHF może znajdować się w sytuacji, w której otrzymują wezwanie od banku, zwłaszcza jeśli wcześniej podjęli kroki prawne przeciwko tej instytucji. W takim przypadku pierwszym krokiem, jaki powinniśmy podjąć, jest skontaktowanie się z doświadczonym pełnomocnikiem. Ważne jest zrozumienie, że wezwanie od banku to zupełnie inna sprawa niż sam proces sądowy. Otrzymanie takiego dokumentu niekoniecznie oznacza, że nasz pełnomocnik jest już poinformowany o tej sytuacji. Dlatego też istotne jest, abyśmy sami poinformowali naszego pełnomocnika o tym, że bank wysłał nam takie wezwanie. Tylko w ten sposób będziemy mogli skutecznie odpowiedzieć na to, co dalej robić w kontekście naszej sprawy.
Dlaczego banki wysyłają wezwania do Frankowiczów?
Banki wysyłają wezwania głównie w celu przerwania biegu terminu przedawnienia roszczeń, zwłaszcza w przypadku klauzul abuzywnych. Termin przedawnienia wynosi trzy lata od momentu, kiedy konsument dowiedział się o abuzywności tych klauzul. Jednakże, praktyka pokazuje, że banki coraz częściej podejmują decyzję o wysyłaniu takich wezwań do Frankowiczów znacznie wcześniej, nawet już kilka miesięcy po tym, jak kredytobiorca CHF zainicjował proces sądowy przeciwko nim. Ta strategia ma na celu zabezpieczenie interesów banku i uniknięcie konsekwencji prawnych, które mogłyby wyniknąć z przedawnienia roszczeń. Dlatego też otrzymanie wezwania od banku może być sygnałem, że musimy pilnie podjąć działania w celu ochrony naszych praw w procesie prawnej obrony.
Wezwanie od banku oznacza pozew?
Wezwanie od banku do zapłaty może być sygnałem, że bank przygotowuje się do wszczęcia procesu sądowego przeciwko kredytobiorcy. Jednakże, warto zaznaczyć, że praktyka każdego banku oraz praktyka każdego pełnomocnika może być inna, więc nie zawsze wezwanie do zapłaty automatycznie prowadzi do wniesienia pozwu.
Kto otrzyma pismo z sądu - frankowicz czy pełnomocnik?
Wezwanie od banku do zapłaty jest zwykle pierwszym krokiem, jaki podejmuje bank w stosunku do Frankowicza przed wszczęciem procesu sądowego. Warto zauważyć, że nawet jeśli bank zdecyduje się wytoczyć powództwo przeciwko kredytobiorcy CHF, to sam kredytobiorca otrzyma pismo z sądu, nawet jeśli jest on reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w pierwotnym postępowaniu. Pełnomocnik nie otrzyma takiego pisma z sądu z powodu odrębności obu postępowań frankowych, dlatego istotne jest, aby kredytobiorca był świadomy wszelkich kroków podejmowanych przez bank i reagował na nie odpowiednio we współpracy z pełnomocnikiem.
Bezumowne korzystanie z kapitału i waloryzacja kapitału
W kwestii roszczenia banku z tytułu bezumownego korzystania z kapitału oraz waloryzacji kapitału, zarówno orzecznictwo krajowe, jak i orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wyraźnie stwierdzają, że bankowi nie przysługuje nic więcej niż zwrot kapitału wypłaconego kredytobiorcy.
Ostatnio wyroki TSUE, szczególnie wyrok C-520/21 oraz postanowienie z 11 grudnia 2023 roku, zyskały szczególne znaczenie w sprawach dotyczących kredytów indeksowanych lub denominowanych do CHF. Te orzeczenia stanowią istotny punkt odniesienia dla sądów krajowych w kwestiach dotyczących umów kredytowych, które zostały zawarte na takich warunkach.
Dodatkowo, zgodnie z postanowieniem SN w sprawie CSK 413/23 bankom nie należą się żadne dodatkowe wynagrodzenia w sprawie, w której sąd orzekł nieważność umowy kredytowej związanej z kredytem CHF. W rezultacie, zgodnie z tymi orzeczeniami, banki nie mogą domagać się dodatkowych kwot z tytułu bezumownego korzystania z kapitału, co jest istotnym wskaźnikiem dla kredytobiorców w sporach z bankami, zwłaszcza w kontekście umów kredytowych, takich jak kredyty frankowe.