Sprawy Frankowiczów w ostatnich latach zdominowały polskie sądy. Zapadające wyroki sądów II instancji są w znacznej większości korzystne dla Frankowiczów. Jednak rozstrzygnięcia tego typu spraw mogą być różne. Na poniższych przykładach wyjaśnimy najistotniejsze różnice.
1) Oddalenie apelacji i utrzymanie w mocy wyroku I instancji, rozliczenie z bankiem
Przykład:
Wyrok I instancji: ustalenie nieważności umowy kredytu oraz zasądzenie kwoty pieniężnej na rzecz frankowicza.
Bank składa apelację, która zostaje oddalona w całości.
Efekt: umowa kredytu prawomocnie nieważna, kredytobiorca może domagać się zwrotu zasądzonych kwot ze strony banku.
2) Uwzględnienie apelacji z jednoczesną zmianą treści wyroku 1 instancji, rozliczenie z bankiem.
Przykład:
Wyrok I instancji: oddalenie ustalenia nieważności umowy kredytu oraz zasądzenie nadpłat wynikających z odfrankowienia umowy kredytu.
Frankowicz składa apelację, która zostaje uwzględniona w całości wraz z jednoczesną zmianą wyroku poprzez ustalenie nieważności umowy kredytu oraz zasądzenie pełnych kwot dochodzonych pozwem.
Efekt: umowa kredytu prawomocnie nieważna, kredytobiorca może domagać się zwrotu zasądzonych kwot ze strony banku.
3) Uwzględnienie apelacji bez zmiany treści wyroku, natomiast z przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania przed sądem 1 instancji (powtórzenie postępowania).
Przykład:
Wyrok I instancji: oddalenie ustalenia nieważności umowy kredytu oraz kwot dochodzonych przez kredytobiorcę.
Frankowicz składa apelację, która zostaje uwzględniona w całości wraz z jednoczesnym przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania ze wskazaniem na konieczność ponownego zbadania przez sąd I instancji kwestii abuzywności postanowień umowy kredytu.
Efekt: sprawa na powrót trafia do rozpoznania przed sąd I instancji, który stosując się do wskazówek sądu apelacyjnego ponownie wyda wyrok, który będzie mógł być po raz kolejny zaskarżony ewentualną apelacją.
